Waarom injecteren in veel gevallen niet of onvoldoende werkt bij hoge concentraties vocht of een dynamische vochtbelasting

Het injecteren van muren tegen vocht is een veelgebruikte (kostbare) methode, maar biedt in veel gevallen geen of weinig resultaat. Zodra er een vochtprobleem ontstaat staan tal van bedrijven klaar om dit probleem, zonder garantie, middels injectie voor u op te lossen. Dit alles begint met een verkeerde diagnose van het vochtprobleem dat vaak dynamisch van aard is. Injecteren is mogelijk alleen effectief bij opstijgend vocht (vocht dat via capillaire werking uit de grond omhoog trekt). Echter, realiseer u dat bij het injecteren van optrekkend vocht tevens injecteert tegen zakkend vocht. Het is ook niet voor niets dat de RCE (Rijksdienst Cultureel Erfgoed) en tal van onderzoeksbureaus die op dit gebied gespecialiseerd zijn, zeer sceptisch zijn over het toepassen van injectiemiddelen bij (monumentale) gebouwen die een onomkeerbare (niet reversibele) schadelijk uitwerking kunnen hebben op het metselwerk. 

Een verkeerde diagnose van het vochtprobleem leidt altijd tot onnodige kosten en blijvende schade. Daarnaast zijn niet alle muren geschikt om te injecteren. Muren met isolatie of waterdichte membranen reageren vaak niet goed op deze methode. Ook muren met ernstige constructieve schade, zoals scheuren in de fundering of een te hoog vochtgehalte, zijn moeilijk te behandelen via injectie . Daarnaast kunnen materialen, zoals beton of metselwerk met holle ruimtes specifieke injectiemiddelen vereisen. In de praktijk zien we ook vaak dat er fouten gemaakt worden tijdens de uitvoering. Onjuiste boorafstand, boorhoek of -diepte, creëren een onderbroken barrière, waardoor vocht blijft doorsijpelen. Gebruik van inferieure materialen, goedkope injectiegel of verkeerde producten (bijv. niet zoutbestendig) kunnen chemisch reageren met de muur of onvoldoende uitharden. Onvoldoende voorbereiding, het niet verwijderen van aangetast pleisterwerk of verf voorkomt dat het injectiemiddel goed in de muur trekt. Na injectie duurt het vaak maanden voordat muren volledig droog zijn (bijv. 8-12 maanden voor muren van 20-30 cm dik). Te snel herstelwerk, zoals verven of pleisteren, kan vocht-insluiting veroorzaken.

Als het vochtprobleem wordt veroorzaakt door dynamische belasting, zoals doorslaand vocht, condensatie, lekkages of een hoge grondwaterstand, zal injecteren dus in veel gevallen geen of onvoldoende oplossing bieden. Het aanbod van vocht in kelderconstructies is zoals gezegd in veel gevallen dynamisch. Wisselende grondwaterstanden zorgen voor een dynamische vochtdruk in de constructie met als gevolg optrekkend of doorslaand vocht in dampvorm of zelfs in de vorm van lekkages (levend water). Een ander dynamisch aspect is inwendige condensatie of dauwpunt in de (geïsoleerde) buitenmuren. De temperatuur van de buitenmuur wordt deels bepaald door de temperatuur van de grondslag en deels door de omgevingstemperatuur in de kelderruimte. Door een temperatuur verschil in de constructie ontstaat een dauw- of condensatiepunt. Het vocht dat hier condenseert verplaatst zich veelal door de constructie ten gevolge van de capillaire werkingen van de ondergrond. Een ander dynamisch gegeven is de sterk toegenomen piekbelasting van regenwater door klimaatverandering. Grote hoeveelheden neerslag zorgen voor een directe vochtbelasting van de kelderwand indien deze aan de buitenzijde niet waterdicht is behandeld tegen positieve waterdruk. Een ander interessant artikel over een uitgevoerd onderzoek van de TU Delft over de effectiviteit van injecteren vindt u onder downloads.